Het duurde 4 dagen om van Marokko  naar Playa la Francesa te  zeilen. Het ligt op het kleinste  en meest noordelijke Canarische eiland, La Graciosa . Onderweg hebben we 2 zwalvissen herkend aan hun typische  fonteinen. 

Na een rustige  tocht kregen onze vermoeide lichamen wel  een adrenaline shot toen we langs de oevers van het eiland voeren waar ze ons lieten verrassen door de valwinden die keihard van de bergen afdonderden en ons van alle kanten om de oren sloegen. Het beging van de scheur in de genua die enkele maanden later ontdekt werd is vermoedelijk toen ontstaan. 

Omdat deze winden de ankerplek  op La Graciosa onveilig maakte werd er eerst geankerd  in een goed beschutte baai  bij een ander , hoger en groter eiland met een  veel bekendere naam nl. Lanzarotte dat vlakbij ligt. De bovenste foto van La Graciosa is gemaakt vanaf Lanzarotte.

De volgende dag ratelde de ankerketting wel bij  van de Playa Franseca. (de tweede baai van links op die foto)

Het verschil tussen beide eilanden is groot. Terwijl La Graciosa vele male kleiner is met een zanderige milieu en nauwelijks verblijfstoerisme staat Lanzarotte bekend als groot, toeristisch waar de zwart en bruin domineert. Hieronder La Graciosa.

En dit is Lanzarotte. 

Perspectiev bleef er een  week  om te ontspannen  van de langste oversteek tot dan toe.

Het dorpje Caleta de Sebo ligt op 2,5 km van de baai. Het is de enige permanente bewoning op het eiland en telt 700 zielen. Het heeft 2 kleine kruideniers met een beperkt assortiment en een bakker en wat horeca. Voldoende om gelukkig te zijn